Ανατροπές στη Μεσόγειο φέρνει η ανακάλυψη του κοιτάσματος του Ηροδότου

nestor Σαβ Ιουν 04, 2011 11:27 pm

Ανατροπές στη Μεσόγειο φέρνει η ανακάλυψη του κοιτάσματος του Ηροδότου

Του Μανώλη Κοττάκη από το περιοδικό Επίκαιρα

Κωδικός «Ηρόδοτος». Αυτό είναι το όνομα του καλά κρυμμένου μυστικού που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τις εξελίξεις στη χώρα μας αλλά και σε ολόκληρη τη Μεσόγειο. Όλες οι τελευταίες γεωλογικές έρευνες στην περιοχή μας δείχνουν ότι νοτίως της Κρήτης και σε μια μεγάλη θαλάσσια περιοχή, που ξεκινά από τα χωρικά ύδατα και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Συρίας, διέρχεται από την ΑΟΖ της Λιβύης και εκτείνεται έως και την Τυνησία, έχουν εντοπιστεί πολύ μεγάλα ενεργειακά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου!

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η ζώνη αυτή ονομάζεται από τους ειδικούς «κοίτασμα του Ηροδότου» και από το δορυφόρο είναι ορατή διά γυμνού οφθαλμού.

«Ακόμη και με το Google Earth μπορείτε να τη δείτε, αν εστιάσετε στο βυθό της θάλασσας», μας ελέχθη, με την υπόδειξη ότι «όπου στην επιφάνεια της θάλασσας της Μεσογείου το έδαφος φαίνεται χωρίς ανωμαλίες, τότε, όπως υποστηρίζουν, οι ειδικοί κάτω από αυτό υπάρχει πρώτα ένα στρώμα με φυσικό αέριο και έπειτα πετρέλαιο!».

Στην ορολογία των ξένων ειδικών, μάλιστα, οι περιοχές αυτές του βυθού που δεν εμφανίζουν εδαφικές ποικιλομορφίες ονομάζονται «πεδιάδες».

Διπλωματικό θρίλερ

Από την ανακάλυψη αυτή της διεθνούς κοινότητας και μετά ξεκινά ένα διπλωματικό θρίλερ που συνδέεται άμεσα με τις πολιτικές εξελίξεις τόσο στην ευρύτερη γειτονιά μας όσο και στην Ελλάδα ειδικότερα. Και τούτο διότι Δύση και Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρούν, και σε μεγάλο βαθμό ορθώς, ότι το μελλοντικό παιχνίδι της παγκόσμιας ισχύος περνά πλέον από τη Μεσόγειο και ειδικότερα:

1. Από την αποτελεσματική αξιοποίηση του κοιτάσματος του Ηροδότου.

2. Από τη δημιουργία μιας νέας μεγάλης καταναλωτικής αγοράς εκατομμυρίων κατοίκων στις υπό εξέγερση χώρες, η δημιουργία της οποίας θα αποτελέσει χώρο για εισαγωγές προϊόντων από Ευρώπη και Αμερική και θα μεταβάλει τους συσχετισμούς στο παγκόσμιο εμπόριο. (Οι μεγάλοι θα κλείσουν τις «τρύπες» στα εμπορικά τους ελλείμματα και θα αναθερμάνουν τις οικονομίες τους).

3. Από τη δημιουργία μιας ουδέτερης ζώνης ευρωπαϊκών χωρών του Νότου (Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία), που θα απορροφά τους κραδασμούς από τα καραβάνια των μεταναστών και θα λειτουργεί ως ένα είδος ασπίδας για την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σύμφωνα με τις ίδιες διπλωματικές πηγές, οι εξεγέρσεις στις χώρες της Μεσογείου, για τις οποίες οι σύμμαχοί μας δηλώνουν αθώοι του αίματος και αιφνιδιασμένοι, υπαγορεύονται από την ανάγκη για πολιτική σταθερότητα με βάση τις δημοκρατικές αρχές και για την προστασία των χρημάτων που θα επενδύσουν για την αξιοποίηση του κοιτάσματος του Ηροδότου.

Σημαντικές επενδύσεις

«Οι γερασμένοι δικτάτορες, όπως ο Μπεν Άλι, ο Καντάφι, ο Μουμπάρακ και οι υιοί των δικτατόρων, όπως ο Άσαντ, είναι πολλά χρόνια στην εξουσία και σε περίπτωση που ξεσπούσε αντεπανάσταση και οι διάδοχοί τους δικτάτορες επίσης εθνικοποιούσαν το κοίτασμα, τότε η επένδυση, την οποία θα κληθούν να χρηματοδοτήσουν μεγάλα τραπεζικά σχήματα, θα τιναζόταν στον αέρα!». Λέγεται ότι 25 δις δολάρια σχεδιάζεται να επενδυθούν σε πρώτη φάση.

Αντιθέτως, η δημοκρατία και η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία ασφαλίζει τις ενεργειακές επενδύσεις από τέτοιους μελλοντικούς κινδύνους και διευκολύνει τη λήψη αποφάσεων. Και σε περίπτωση απείθαρχων κυβερνήσεων η ανατροπή είναι πιο εύκολη.
Αυτό στη διπλωματική και τραπεζική γλώσσα ονομάζεται «country risk» και αποτελεί κρίσιμο παράγοντα όταν έθνη και αγορές αποφασίζουν να ρίξουν χρήμα στο εξωτερικό σε επενδύσεις-μαμούθ.

Έτσι, σε μεγάλο βαθμό εξηγείται κι αυτό το μεγάλο κύμα των αυθόρμητων εξεγέρσεων των λαών κατά των δικτατόρων. Η εποχή άλλαξε και εκείνοι που ήταν χρήσιμοι σε συμμαχικά συμφέροντα τώρα πια λόγω ηλικίας όχι απλώς δεν ήταν, αλλά η παρουσία τους δημιουργούσε ρίσκο και κινδύνους για τη νέα εξωτερική πολιτική της Δύσης και της Ευρώπης.

Σε δεύτερο επίπεδο, η προώθηση αυτής της πολιτικής μέσω της αξιοποίησης του κοιτάσματος του Ηροδότου φέρνει πιο κοντά την υλοποίηση ενός παλαιού ονείρου του προέδρου Σαρκοζί, τη δημιουργία της Μεσογειακής Ένωσης, δηλαδή μιας μεγάλης και νέας καταναλωτικής αγοράς σε Τυνησία, Λιβύη, Συρία, Ισραήλ, Αίγυπτο, Κύπρο και τις υπόλοιπες χώρες της περιοχής, ικανής να απορροφήσει μεγάλο όγκο αμερικανικών και ευρωπαϊκών εξαγωγών. Θα επιδιωχθεί, δηλαδή, μέσω μεγάλων άμεσων ξένων επενδύσεων να δοθεί αγοραστική δύναμη στους λαούς της περιοχής προκειμένου να γίνουν πελάτες.

Το Μνημόνιο και οι απαιτήσεις

Μέσα σε αυτό το νέο χάρτη υπάρχει και η Ελλάδα, όχι με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις όμως. Στόχος των εταίρων μας είναι να δεσμεύσουν και για δικό τους λογαριασμό τις περιοχές του ορυκτού πλούτου στα χωρικά μας ύδατα και στην ΑΟΖ, εξ ου και οι απαιτήσεις που προβάλλουν για τη χρηματοδότησή μας μέσω του νέου Μνημονίου.

Στο παιχνίδι της Μεσογείου έχει μπει δυναμικά και η Τουρκία μέσω Νταβούτογλου, η οποία, εκμεταλλευόμενη την οικονομική μας αδυναμία, επιδιώκει να μας εκδιώξει από το ενεργειακό «οικόπεδο» που μας ανήκει, σε περίπτωση που με χρήση της υφαλοκρηπίδας του Καστελόριζου ενωθεί η δική μας Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη με της Κύπρου, την οποία κατοχύρωσε πολύ έξυπνα με ανακήρυξη και οριοθέτηση ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος.

Η κυβέρνηση Καραμανλή είχε κάνει όλη την προετοιμασία προχωρώντας καταρχάς σε συμφωνίες με Αλβανία, Ιταλία και Λιβύη για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αλλά η κυβέρνηση Παπανδρέου με την αναστολή ανακήρυξης της ΑΟΖ τις έβαλε στο ράφι.

Η μείωση της εθνικής μας κυριαρχίας και ο υποβιβασμός μας σε χώρα που τελεί υπό καθεστώς κατοχής θα έχει όμως μια ακόμη συνέπεια. Η Ελλάδα προορίζεται μαζί με την Ισπανία και την Ιταλία σε ένα βαθμό να μετατραπούν σε «χωματερές» της Ευρώπης, συγκρατώντας στα εδάφη τους όλο και μεγαλύτερα κύματα μεταναστών στο νέο αιώνα. Εξ ου και η έναρξη των συζητήσεων για την αναθεώρηση της Συνθήκης Σένγκεν, η οποία, αν προχωρήσει, θα πλήξει σε μεγάλο βαθμό τα συμφέροντα της χώρας μας...