ΟΤΑΝ ΜΙΑ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΣΣΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΪΤΗ

Όταν έλεγα μια φορά τους λογισμούς μου στον Γέροντα και χτυπάει το τηλέφωνο, μου λέει...

- Να το σηκώσω αγόρι μου;

- Έ, σηκώστε το Γέροντα λέω, μπορεί να είναι καμιά ανάγκη, να πεθαίνει κανένας άνθρωπος, πάλι δεν θα σας ξανά βρω; Το σηκώνει, ακούω μια γυναίκα, έκλαιγε, φώναζε, χτυπιότανε, τσίριζε.
Και έλεγε ο Γέροντας..
- Είδες κορίτσι μου που σου τα έλεγα εγώ, είδες που σου έλεγα να το κάνεις αυτό το πράγμα; Ναι κορίτσι μου δίκιο έχεις, ναι έτσι είναι. Έκλεισε το τηλέφωνο..

- Αν είναι (λέω) Γέροντα κάτι εξομολογητικό μην μου το πείτε, αν είναι κάτι άλλο, τι είχε και έκανε έτσι;

Ήταν μια δασκάλα από την Ήπειρο, ήταν παλαιοημερολογίτισσα και συνάντησε τον π. Εφραίμ, δεν ξέρω που και τον άρχισε, τον πήρε παραμάζωμα.

- Έχετε προδώσει τον Χριστιανισμό εσείς οι νεοημερολογίτες, έχετε πάει με τον Πάπα τον σατανά, ο Πατριάρχης είναι αιρετικός, δεν έχετε Χάρη Ιεροσύνης, το Άγιο Πνεύμα έχει φύγει από την Εκκλησία με το νέο ημερολόγιο.

- Όχι κορίτσι μου (να λέει αυτός) δεν είναι έτσι, οι ιερείς μας έχουν Ιεροσύνη. Και δεν μπορούσε να την πείσει. Τότε της λέει…

- Πήγαινε κορίτσι μου σε μία Εκκλησία με το νέο ημερολόγιο να κοινωνήσεις και θα σου απαντήσει ο Κύριος. Και επειδή ήταν ειλικρινής η κοπέλα το έκανε. Σου λέει τι έχω να χάσω, το πολύ, πολύ θα πιώ λίγο κρασί και θα φάω ένα κομματάκι ψωμί, δεν έχω να χάσω τίποτα. Πηγαίνει. Την ώρα που κοινωνούσε ο παπάς, ανοίγει το στόμα της, κοινωνάει ,φεύγει, μετά ο άλλος, ο άλλος και έφυγε από την πλευρά των γυναικών. Προσπαθούσε να μασήσει και λαστιχάριζε αυτό που είχε βάλει στο στόμα της ο παπάς.

- Τι μου έβαλε (λέει) στο στόμα, πήγε να το δαγκώσει, δεν δαγκωνώτανε, τι μου έκανε (λέει) ο παπάς. Βάζει στο στόμα τα δάχτυλά της και βγάζει τα δάχτυλά της γεμάτα αίμα και να κρατάει ένα κομμάτι κρέας και να αρχίζει να φωνάζει..

- Χριστέ μου, Παναγία μου, λυπήσου με, λυπήσου με Παναγία μου, λυπήσου με Χριστέ μου. Την είδαν οι άλλες γυναίκες. Καταλάβανε τι θαύμα έγινε και της είχαν πιάσει το χέρι μην της πέσει κάτω. Εκείνη δεν μπορούσε. Το σπρώξανε με το ζόρι . Το έβαλε στο στόμα της και έγινε ψωμί και μπόρεσε και το κατάπιε. Και βγήκε το αίμα από τα δάχτυλά της με το κρασί, πήγαν και πλύναν τα δάχτυλά της. Έτσι ξέρουμε αν είναι σωστά αυτά που λέει η Εκκλησία ή όχι.

(Αυτό είναι ένα περιστατικό που διηγείται ο Γέροντας Νίκων από την Νέα Σκήτη του Αγίου Όρους και ο Γέροντας στον οποίο συνέβη είναι ο π. Εφραίμ ο Φιλοθεΐτης (Αριζόνα).

Να είσαι καλά Γιάννη. Κάτι τέτοιο έψαχνα. Αυτές τις μέρες έτυχε να μιλήσω με γνωστό μου παλαιοημερολογίτη και ανακάτευε στην πλάνη του και τον Άγιο Νεκτάριο.

Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου

Νὰ ἀκολουθεῖς τὸ ἡμερολόγιο τοῦ τόπου

Ἕνας μοναχὸς ζήτησε ἀπὸ τὸν Παππούλη νὰ τοῦ πεῖ ποιὸ ἡμερολόγιο νὰ ἀκολουθήσει, τὸ παλαιὸ ἢ τὸ νέο, καὶ ὁ Γέροντας τοῦ εἶπε:

“Ἄκουσε νὰ δεῖς. Ἂν πρόκειται νὰ ζήσεις στὸν κόσμο, νὰ ἀκολουθεῖς τὸ ἡμερολόγιο ποὺ ἔχει ἡ Ἐκκλησία, γιὰ νὰ μὴ φέρνεις ἀναστάτωση στὸν κόσμο, ἐκτὸς καὶ ἐπιθυμεῖς νὰ ζήσεις στὸ Ἅγιον Ὄρος”.

Ὅταν τὸν ρωτοῦσε κανεὶς ποιὸ εἶναι τὸ σωστὸ ἡμερολόγιο, τὸ παλαιὸ ἢ τὸ νέο, συνήθιζε νὰ ἀπαντάει ὅτι αὐτὸ εἶναι ἐπιστημονικὸ θέμα, νὰ πᾶτε στοὺς ἐπιστήμονες νὰ σᾶς ποῦν. Κι ἔλεγε ὅτι ὁ ἴδιος ποτὲ δὲν θὰ ἔφευγε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ὁτιδήποτε κι ἂν συνέβαινε, καὶ συμβούλευε μερικοὺς κληρικούς, ποὺ εἴχανε διαφορὲς μὲ τὴν ἐπίσημη Ἐκκλησία, νὰ κάνουν τὸ πᾶν νὰ γεφυρώσουν τὴν διαφορὰ καὶ νὰ ἐπιστρέψουν στὴν Ἐκκλησία.

Ἔλεγε μάλιστα: “Προτιμῶ νὰ πλανῶμαι μέσα στὴν Ἐκκλησία, παρὰ νὰ φύγω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Κι ἔλεγε ὅτι δὲν θὰ ἤθελε νὰ σωθεῖ μόνος του, δίχως τὴν Ἐκκλησία κι ὅτι δὲν θὰ ἐγκατέλειπε τὸ πλοῖο τῆς Ἐκκλησίας, γιατὶ ἔπαθε ρωγμὴ ἢ γιατὶ κινδύνευε”.