Σύνδεση
Αναζήτηση
Παρόντες χρήστες
4 χρήστες είναι συνδεδεμένοι αυτήν την στιγμή:: 0 μέλη, 0 μη ορατοί και 4 επισκέπτες Κανένας
Περισσότεροι χρήστες υπό σύνδεση 51, στις Παρ Μαρ 14, 2014 4:32 am
Ψυχοσάββατον
2 απαντήσεις
Σελίδα 1 από 1
Ψυχοσάββατον
Συγκινητική η ημέρα.
Μετατιθέμεθα νοερώς στις αυλές της ουρανίου Βασιλείας. Προσεγγίζουμε τους προσφιλείς μας, αλλά και τους αγνώστους αδελφούς μας. Τους αγκαλιάζουμε νοερώς. Εξαιτούμεθα το άπειρον Έλεος του Πλαστουργού μας.
Εν όψει του Ευαγγελίου της Κρίσεως, που θα ακούσουμε αύριο, εμείς αντιπαραθέτουμε την ισχύ των δεήσεων της Εκκλησίας. Εν τω Ονόματι Κυρίου Ιησού Χριστού, του Λυτρωτού μας.
Συνάμα ενθυμούμεθα και τη δική μας έξοδο από τη ζωή αυτή. Και παρακαλούμε και γιά τον εαυτό μας! Υπέρ αναπαύσεως εν γαλήνη και εν αφέσει Θεού. (εκ των απαρχής ανθρώπων μέχρι των εσχάτων γίνεται η Δέηση, υπεράνω του χρόνου)..
Λέγει χαρακτηριστικα ή δέηση:
ὁ Διάκονος: ῎Ετι δεόμεθα ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως πάντων τῶν ἐπ' ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου κεκοιμημένων εὐσεβῶς, βασιλέων, πατριαρχῶν, ἀρχιερέων, ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων, μοναχῶν ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, ἀσκητῶν, ἐρημιτῶν, ἱεραποστόλων, κηρύκων, καί πάντων τῶν ἀπό περάτων ἕως περάτων τῆς οἰκουμένης κεκοιμημένων ὀρθοδόξων χριστιανῶν, εὐεργετῶν ἡμῶν, ἀναδόχων, διδασκάλων, πατέρων, προπατόρων, πάππων, προπάππων, γονέων, συζύγων, τέκνων, ἀδελφῶν προσφιλῶν, οἰκείων καί συγγενῶν ἡμῶν ἐκ τῶν ἀπ' ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων, καί ὑπέρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτοῖς πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καί ἀκούσιον.
Κι ακόμη επίσης να παρατηρήσουμε ότι δεόμεθα με ξεχωριστή θέρμη για τους "ορθοδόξους χριστιανούς", αυτούς που, παρ'όλες τις αδυναμίες τους, φύλαξαν περιπόθητα την ορθόδοξη πίστη. Και έφυγαν από τη ζωή αυτή με ζωντανή την πίστη και την προσδοκία της αιωνίου ζωής.
Παραθέτω και μιά επιπρόσθετη σχετική Ευχή του Ψυχοσαββάτου:
῎Ετι δεόμεθα ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως πάντων τῶν ἐπ' ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου κεκοιμημένων εὐσεβῶς, βασιλέων, πατριαρχῶν, ἀρχιερέων, ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων, μοναχῶν ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, ἀσκητῶν, ἐρημιτῶν, ἱεραποστόλων, κηρύκων, τῶν ὑπὲρ τῆς διδαχῆς τῆς Νεότητος μοχθησάντων παιδαγωγῶν, τῶν Διδασκάλων τοῦ Γένους, ὡς καὶ τῶν εὐεργετῶν τῆς Παιδείας, ἔτι δὲ καὶ τῶν ἐν θαλάσσῃ ἀποπνιγέντων καὶ καταποντισθέντων ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἐν ἐρημίαις ἀπωλεσθέντων ἢ ὑπὸ ἀγρίων θηρῶν σπαραχθέντων, τῶν ἐν πολέμοις πεσόντων, τῶν ἐν τῷ καθήκοντι πιστῶς ἐγκαρτερησάντων καὶ ἄχρι θανάτου διαμεμενηκόντων, τῶν ἐν πλημμύραις καὶ σεισμοῖς, κατολισθήσεσί τε καὶ καταποντισμοῖς καὶ ποικίλαις θεομηνίαις ἀποψυξάντων, τῶν ἐν αἰχμαλωσίᾳ καὶ βασάνοις ἀφανισθέντων, τῶν ἐν ἀφορήτῳ πτωχείᾳ καὶ μονότητι, ἐν λιμῷ καὶ δίψει ἢ παγετῷ ἢ ἐν πυρὶ ἐκλιπόντων, τῶν ἐμβρύων τῶν ἀώρως, βιαίως, βαναύσως καὶ ἀδίκως ἐκριζωθέντων καὶ ἀποῤῥιφθέντων, τῶν ἐν ἐπιδρομαῖς βαρβάρων ἐθνῶν καὶ ὑπὸ λῃστῶν ἀδικηθέντων καὶ ἀναιρεθέντων, τῶν ὑπὸ τρομοκρατῶν δεινῶς ἀναλωθέντων, τῶν ἐν ἀτυχήμασι καὶ δὴ ἐν τροχαίοις ἢ ἐναερίοις μετακινήσεσι ἄφνω ἐκλιπόντων, τῶν ὑπὸ ψυχοφθόρων οὐσιῶν παρακμασάντων καὶ ἐκπνευσάντων, ὡς καὶ τῶν ἐν ψυχικοῖς νοσήμασι δραματικῶς ἐκδημηστάντων, καὶ πάντων τῶν ἀπό περάτων ἕως περάτων τῆς οἰκουμένης κεκοιμημένων ὀρθοδόξων χριστιανῶν, εὐεργετῶν ἡμῶν, ἀναδόχων, διδασκάλων, πατέρων, προπατόρων, πάππων, προπάππων, γονέων, συζύγων, τέκνων, ἀδελφῶν προσφιλῶν, οἰκείων καί συγγενῶν ἡμῶν ἐκ τῶν ἀπ᾿ ἀρχῆς καὶ μέχρι τῶν ἐσχάτων, καὶ ὑπἐρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτοῖς πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καί ἀκούσιον.
Μετατιθέμεθα νοερώς στις αυλές της ουρανίου Βασιλείας. Προσεγγίζουμε τους προσφιλείς μας, αλλά και τους αγνώστους αδελφούς μας. Τους αγκαλιάζουμε νοερώς. Εξαιτούμεθα το άπειρον Έλεος του Πλαστουργού μας.
Εν όψει του Ευαγγελίου της Κρίσεως, που θα ακούσουμε αύριο, εμείς αντιπαραθέτουμε την ισχύ των δεήσεων της Εκκλησίας. Εν τω Ονόματι Κυρίου Ιησού Χριστού, του Λυτρωτού μας.
Συνάμα ενθυμούμεθα και τη δική μας έξοδο από τη ζωή αυτή. Και παρακαλούμε και γιά τον εαυτό μας! Υπέρ αναπαύσεως εν γαλήνη και εν αφέσει Θεού. (εκ των απαρχής ανθρώπων μέχρι των εσχάτων γίνεται η Δέηση, υπεράνω του χρόνου)..
Λέγει χαρακτηριστικα ή δέηση:
ὁ Διάκονος: ῎Ετι δεόμεθα ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως πάντων τῶν ἐπ' ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου κεκοιμημένων εὐσεβῶς, βασιλέων, πατριαρχῶν, ἀρχιερέων, ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων, μοναχῶν ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, ἀσκητῶν, ἐρημιτῶν, ἱεραποστόλων, κηρύκων, καί πάντων τῶν ἀπό περάτων ἕως περάτων τῆς οἰκουμένης κεκοιμημένων ὀρθοδόξων χριστιανῶν, εὐεργετῶν ἡμῶν, ἀναδόχων, διδασκάλων, πατέρων, προπατόρων, πάππων, προπάππων, γονέων, συζύγων, τέκνων, ἀδελφῶν προσφιλῶν, οἰκείων καί συγγενῶν ἡμῶν ἐκ τῶν ἀπ' ἀρχῆς καί μέχρι τῶν ἐσχάτων, καί ὑπέρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτοῖς πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καί ἀκούσιον.
Κι ακόμη επίσης να παρατηρήσουμε ότι δεόμεθα με ξεχωριστή θέρμη για τους "ορθοδόξους χριστιανούς", αυτούς που, παρ'όλες τις αδυναμίες τους, φύλαξαν περιπόθητα την ορθόδοξη πίστη. Και έφυγαν από τη ζωή αυτή με ζωντανή την πίστη και την προσδοκία της αιωνίου ζωής.
Παραθέτω και μιά επιπρόσθετη σχετική Ευχή του Ψυχοσαββάτου:
῎Ετι δεόμεθα ὑπέρ μακαρίας μνήμης καί αἰωνίου ἀναπαύσεως πάντων τῶν ἐπ' ἐλπίδι ἀναστάσεως ζωῆς αἰωνίου κεκοιμημένων εὐσεβῶς, βασιλέων, πατριαρχῶν, ἀρχιερέων, ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων, μοναχῶν ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, ἀσκητῶν, ἐρημιτῶν, ἱεραποστόλων, κηρύκων, τῶν ὑπὲρ τῆς διδαχῆς τῆς Νεότητος μοχθησάντων παιδαγωγῶν, τῶν Διδασκάλων τοῦ Γένους, ὡς καὶ τῶν εὐεργετῶν τῆς Παιδείας, ἔτι δὲ καὶ τῶν ἐν θαλάσσῃ ἀποπνιγέντων καὶ καταποντισθέντων ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἐν ἐρημίαις ἀπωλεσθέντων ἢ ὑπὸ ἀγρίων θηρῶν σπαραχθέντων, τῶν ἐν πολέμοις πεσόντων, τῶν ἐν τῷ καθήκοντι πιστῶς ἐγκαρτερησάντων καὶ ἄχρι θανάτου διαμεμενηκόντων, τῶν ἐν πλημμύραις καὶ σεισμοῖς, κατολισθήσεσί τε καὶ καταποντισμοῖς καὶ ποικίλαις θεομηνίαις ἀποψυξάντων, τῶν ἐν αἰχμαλωσίᾳ καὶ βασάνοις ἀφανισθέντων, τῶν ἐν ἀφορήτῳ πτωχείᾳ καὶ μονότητι, ἐν λιμῷ καὶ δίψει ἢ παγετῷ ἢ ἐν πυρὶ ἐκλιπόντων, τῶν ἐμβρύων τῶν ἀώρως, βιαίως, βαναύσως καὶ ἀδίκως ἐκριζωθέντων καὶ ἀποῤῥιφθέντων, τῶν ἐν ἐπιδρομαῖς βαρβάρων ἐθνῶν καὶ ὑπὸ λῃστῶν ἀδικηθέντων καὶ ἀναιρεθέντων, τῶν ὑπὸ τρομοκρατῶν δεινῶς ἀναλωθέντων, τῶν ἐν ἀτυχήμασι καὶ δὴ ἐν τροχαίοις ἢ ἐναερίοις μετακινήσεσι ἄφνω ἐκλιπόντων, τῶν ὑπὸ ψυχοφθόρων οὐσιῶν παρακμασάντων καὶ ἐκπνευσάντων, ὡς καὶ τῶν ἐν ψυχικοῖς νοσήμασι δραματικῶς ἐκδημηστάντων, καὶ πάντων τῶν ἀπό περάτων ἕως περάτων τῆς οἰκουμένης κεκοιμημένων ὀρθοδόξων χριστιανῶν, εὐεργετῶν ἡμῶν, ἀναδόχων, διδασκάλων, πατέρων, προπατόρων, πάππων, προπάππων, γονέων, συζύγων, τέκνων, ἀδελφῶν προσφιλῶν, οἰκείων καί συγγενῶν ἡμῶν ἐκ τῶν ἀπ᾿ ἀρχῆς καὶ μέχρι τῶν ἐσχάτων, καὶ ὑπἐρ τοῦ συγχωρηθῆναι αὐτοῖς πᾶν πλημμέλημα ἑκούσιόν τε καί ἀκούσιον.
π.Θεολόγος- Αριθμός μηνυμάτων : 28
Ημερομηνία εγγραφής : 11/01/2011
Σελίδα 1 από 1
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης